در ادامه بازی نیز همانطور که پیش بینی میشد بازیکنان تیم برای اعاده حیثیت دست به حملات گسترده ای زدند که توانستند برای دقایقی امید رو به ورزشگاه آزادی برگردانند.منتهی مجددا حنیف عمران زاده که در این دیدار همانند بازی رفت ضعیف ظاهر شده بود یک پنالتی را تقدیم تیم کره ای کرد تا با گل شدن آن عملا کار استقلال در لیگ قهرمانان تمام شده قلمداد گردد.
تنها چند اتفاق ویژه در این دیدار مشاهده شد که هر کدام از آنها جای بحث و تحلیل بسیاری برای خود برجای گذاشته است.
اولین مورد بازی کردن فرهاد مجیدی بصورت فیکس در ترکیب اولیه استقلال که بارها به قلعه نویی ثابت شده بود که فرهاد هر چقدر هم از انگیزه بالای برخوردار باشد،نمی تواند عملکردی که در 30 دقیقه پایانی هر بازی که به عنوان بازیکن ذخیره وارد زمین میشود را داشته باشد.
دومین مورد فرصتهای بسیار خوبی بود که فرهاد مجیدی در این بازی از دست داد.شاید اگر کمی اغراق نکرده باشیم فرهاد مجیدی در این بازی معادل ده بازی آرش برهانی در اوج موقعیت گل از دست داد!
سومین اتفاق ویژه تعویض محمد قاضی با خسرو حیدری بود.محمد قاضی را مهاجمی با ویژگی های چون سر زن و ها یک مهاجم بلند قد در محوطه جریمه حریفان می باشد.
از طرفی خسرو حیدری را با ارسالهای خوب و دقیقش می شناسیم.اینکه امیرخان قاضی را به میدان فرستاد ولی حیدری تقریبا نا آماده را بیرون کشید خودش یک اتفاق ویژه و صد البته اصرار بر تاکتیک اتخاذ شده از ابتدای بازی از سوی کادرفنی بود.
در این بازی سرمربی استقلال از محمد قاضی بازی درگیرانه با مدافعین حریف و سرزنی را طلب نمی کرد و شاگردان این مربی از ابتدا تا انتهای بازی بر اساس همان تاکتیک اولیه که بازی روی زمین و استفاده از توپ های عمقی برای مهاجمین تیم بود،اصرار می ورزیدند.
نکته:به نظر ما فرهاد مجیدی سی دقیقه اضافه بر سازمان بازی کرد و می بایست در ابتدای نیمه دوم جایش را به یک مهاجم تازه نفس می داد.
همچنین می توان به جای خالی آندو و دونده گی های بی امان وی در این بازی اشاره کرد.هرچند ساموئل تا حدودی این خلا را پر کرده بود،اما وجود تیموریان می توانست آهنگ تهاجمی استقلال را منظم تر کرده و بازیکنان تهاجمی تیم با فراغ بیشتری به حملات خود روی دروازه اف سی سئول می پرداختند.
نظرات شما عزیزان:
|
خداحافظی آبرومندانه استقلال از لیگ قهرمانان
نويسنده: 
